Category: Geography
Created by: Christina lou
Number of Blossarys: 12
Greek (EL) 
Zhang ye, "Zhang βραχίονα πιέτα, στις δυτικές περιοχές" και το όνομα, που βρίσκεται στην Κίνα βορειοδυτική επαρχία Γκανσού, στη μέση του Hexi Διάδρομος [1]. Που ονομάζεται "Ganzhou", δηλαδή, στην Επαρχία Gansu, προέλευση της λέξης "Gan", γνωστή ως "τραγούδησε Ma θέση", "χωριό αλιείας μέτρα» του ονόματος. Πλούσιο σε σιτάρι, καλαμπόκι, ρύζι, όσπρια, ελαιούχων σπόρων, φρούτα, λαχανικά, βιομηχανική άνθρακα, μηχανήματα, κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, ζυθοποιίας πάνω από περισσότερα από 10 τμήματα. Τοπικά προϊόντα περιλαμβάνουν κρεμμύδι, μήλο, αχλάδι, Wu Jiangmi, ημερομηνία, μαύρο βρύα και άνοιξη-ο δρόμος του μεταξιού, και ούτω καθεξής.
张掖以"张国臂掖，以通西域"而得名，位于中国甘肃省西北部，河西走廊中段[1]。古称"甘州"，即甘肃省名"甘"字由来地，素有"桑麻之地"、"渔米之乡"之美称。盛产小麦、玉米、水稻、豆类、油料、瓜果、蔬菜，工业有煤炭、机械、纺织、酿造等10余个部门。土特产品有元葱、苹果梨、乌江米、红枣、发菜、丝路春酒等。 张掖市面积40874平方千米，人口131万。辖甘州区、临泽县、高台县、山丹县、民乐县、肃南裕固族自治县六个县区。2011年末全市常住人口120.46万人，其中城镇人口43.34万人，占常住人口的35.98%。有汉、回、藏、裕固等38个民族，其中裕固族是全国唯一集中居住在张掖的一个少数民族。[2]张掖市是国家1985年颁布的第二批全国历史文化名城之一[3]。是古丝绸之路重镇，是新亚欧大陆桥的要道，是全国历史文化名城和中国优秀旅游城市，全国第二大内陆河黑河贯穿全境，是甘肃省商品粮基地，自古有"金张掖、银武威"之美誉。张掖拥有亚洲最大的军马场，国务院批准建设的国家级湿地保护区，以及被美国《国家地理》杂志评为"世界十大神奇地理奇观"的张掖国家地质公园 张掖有着悠久的历史、灿烂的文化、优美的自然风光和独特的人文景观，自古就有"塞上江南"和"金张掖"之美誉，古人有诗曰"不望祁连山顶雪，错把张掖当江南"。市内有大佛寺、木塔寺、土塔寺、西来寺、马蹄寺、镇远楼、山西会馆、民勤会馆、黑水国遗址等名胜古迹。
"Ήλιο" Yangguan πόλη βρίσκεται 70 km νοτιοδυτικά της πόλης Dunhuang μακριά, Han δυναστεία Hexi Διάδρομος άνοιξε, οι "τέσσερις κομητείες, σύμφωνα με δύο μακριά" ένα από τα δύο κλειστά από την αρχαιότητα για το West, ο δρόμος του μεταξιού Dunhuang, Tong Road στις δυτικές περιοχές πρέπει να περάσει μέσα από τα σημεία ελέγχου, πύλη των δυτικών συνόρων. Tang δυναστεία ποιητής Wang Wei» Weicheng βροχή AP φως σκόνη, πράσινο keshe ιτιές-νέα. Συμβουλεύω ένα ποτήρι κρασί, και Δύση ήλιου αδικαιολόγητη άνθρωποι ",
ήλιο [3]
περισσότερο ήλιο φημίζεται δια μέσου των αιώνων. Διαχείριση
【阳关】位于敦煌市西南70公里外的阳关镇境内，为汉武帝开辟河西，"列四郡，据两关"的两关之一，自古为丝绸之路西出敦煌，通西域南道的必经关卡，西部边境之门户。唐代诗人王维"渭城朝雨邑轻尘，客舍青青柳色新。劝君更尽一杯酒，西出阳关无故人"， 阳关[3] 更使阳关名扬千古。 阳关建于汉元封四年（前107年）左右，曾设都尉管理军务，自汉至唐，一直是丝路南道上的必经关隘。历史的久远使关城烽燧少有遗存，据（元和郡县志）载阳关，在县（寿昌县）西六里。以居玉门关之南，故曰阳关。本汉置也，渭之南道，西趣鄯善、莎车。后魏尝于此置阳关县，周废。"巴黎藏敦煌石室写本（沙州地志）（P．5034）载：阳关，东西二十步，南北二十七步。右在（寿昌）县西十里，今见毁坏，基址见存。西通石城、于阗等南路。以在玉门关南，号日："阳关"（注：古人以山南水北为阳）。可见唐时阳关已毁，仅存基址。古寿昌城在今敦煌市阳关镇北工村附近，阳关在寿昌故城西6里，或10里处，当指约数而言。专家考证，阳关故址就在今阳关镇西面对'古董滩"的流沙地带。 出敦煌市西南行75公里路程即可到达阳关故址："古董滩"。1943年向达在这里考察时写道："今南湖西北隅有地名古董滩，流沙壅塞，而版筑遗迹以及陶片遍地皆是，且时得古器物如玉器、陶片、古钱之属，其时代自汉以迄唐宋皆具，古董滩遗迹迤逦而北以迄于南湖北面龙首山俗名红山口下，南北可三四里，东西流沙湮没，广阔不甚可考"。1972年酒泉地区文物普查队于古董道西14道沙渠后，发现大量版筑墙基遗址，经试掘、测量，房屋排列整齐清晰，面积上万平方米，附近有继续宽厚的城堡垣基。阳关故址当位于此处。 古代阳关向北至玉门关一线有70公里的长城相连，每隔数十里即有烽燧墩台，阳关附近亦有十几座烽燧。尤以古董滩北侧墩墩山顶上的称为"阳关耳目"的烽燧最大，地势最高，保存比较完整。 阳关古塞何以建在这片荒漠之中？考古学家研究发现，阳关占有"一夫当关，万人莫开"之险要地势。附近在古代又水源充足，渥洼池和西土沟是最大的独立水源，至少在三四千年前，这里就 已成绿洲盆地，有发达的火烧沟文化；汉唐时期，阳关军士即借以此水而生息。西土沟平时上游干涸，下游有泉水汇成水溪北流，时有山洪暴发。洪峰过后，沟岸纷纷塌落，河床加宽，大量泥沙顺流而下，遂在下游沉积。泥沙在西北风吹扬搬运下，形成条条沙垄，阳关古城送逐渐被水毁沙埋。 游客到丝路必到敦煌，到敦煌必到阳关。古迹并没有多少好看，关键是去凭吊历史，在想象的空间里去延续历史的哀音。阳关附近有南湖渥洼池、阳关博物馆、葡萄长廊和敦煌罗布麻综合开发中心野麻湾基地，风格殊具，可参观当地民俗。
