Το φαινόμενο αυτό οφείλει το όνομά του σε μια εκδήλωση το 1596, όταν οι εξερευνητές (σε αναζήτηση το πέρασμα northeast) διαχείμαση στο νησί της Nova Ζέμλια είδε μια διαστρεβλωμένη εικόνα του ήλιου δύο εβδομάδες πριν αστρονομικού υπολογισμού θα έπρεπε να φουσκώσει. Από τότε, ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί γενικά για οποιαδήποτε τέτοια παρατήρηση μιας εικόνας του ήλιου όταν ο πραγματικός ήλιος ήταν σημαντικά κάτω από τον ορίζοντα. Στην αρχική υπόθεση, η γωνιακή διαφορά μεταξύ της εικόνας και το αντικείμενο ήταν 5°. Αυτό εξηγείται από τα συστήματα εξαερισμού του φωτός του ήλιου μεταξύ της επιφάνειας και μια ανυψωμένη αντιστροφής.