Self-replicative γενετικών στοιχείων χωριστά από την κύρια chromosome(s) ενός κελιού. Ο ορισμός αυτός εξαιρεί συνήθως ιούς, αλλά η διαίρεση είναι κάπως αυθαίρετη. Σε βακτήρια, πλασμίδια είναι το κύριο extrachromosomes, κωδικοποιούν τα λειτουργίες οι οποίες δεν είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη και τη διαίρεση των κυττάρων του ξενιστή. Σε ευκαρυωτικά κύτταρα, extrachromosomes μπορεί να είναι είτε απαραίτητο είτε περιττός. Μπορεί να κατοικούν (i) τον πυρήνα, π.χ. ., extrachromosomal rDNA μόρια, μαγιά πλασμίδιο 2m? (ii) στο cytosol, π.χ., μόρια dsRNA μύκητες? ή (iii) η κυτταροπλασματική Χλωροπλάστης οργανίδια, π. χ., μιτοχονδριακού DNA, DNA. Eukaryotic extrachromosomal στοιχεία μπορεί να αναγνωριστεί γενετικά από την αποτυχία τους να δείχνουν διαχωρισμού σε μείωση.