Η Σελήνη δει κοντά στον ορίζοντα φαίνεται μεγαλύτερο από το φεγγάρι δει ψηλά στον ουρανό. Η διαφορά αυτή είναι απατηλή, γιατί δεν υπάρχει καμία διαφορά στα η γωνιακή πλάτη της Σελήνης από μία κατάσταση στην άλλη. (Συνήθως υπάρχει μια μικρή διαφορά στα ύψη γωνιακή του φεγγαριού λόγω διάθλασης στην ατμόσφαιρα, αλλά αυτό χρησιμεύει για να μειώσει το ύψος στον ορίζοντα, παρά να αυξήσει το). Ακόμα η ψευδαίσθηση είναι αρκετά συναρπαστικό να προκαλέσει περισσότεροι παρατηρητές να πειστείτε ότι το φεγγάρι έχει στην πραγματικότητα ένα σημαντικά μεγαλύτερο μέγεθος γωνιακή όταν κοντά στον ορίζοντα, και ότι αυτό έχει μια φυσική προέλευση στην οπτική της ατμόσφαιρας. Αλλά το φαινόμενο είναι αντιληπτική και η εξήγηση που έγκειται στη σφαίρα της ψυχολογίας. Μία εξήγηση δεν έχει διαπιστωθεί ότι οι λογαριασμοί για όλες τις πτυχές της αυτό που οι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι δείτε. Μια εξήγηση ότι οι λογαριασμοί για ορισμένες πτυχές του φαινομένου σχετίζονται με μετεωρολογικές οπτική. Ο καθαρός αέρας δεν γίνεται αντιληπτή να είναι ένα ημισφαίριο, αλλά μια ποικιλία σχημάτων, για παράδειγμα, ένα πεπλατυσμένο τρούλους. ορίζοντα να δει τόσο πολύ μακρύτερα από τον παρατηρητή από το ζενίθ. Περαιτέρω, το φεγγάρι φαίνεται να επικολληθούν στον ορίζοντα και έτσι να συμμερίζεται την απόσταση. Η αντιληπτική φαινόμενο της σταθερότητα μεγέθους, στη συνέχεια θα προκαλέσουν κάτι του σταθερού μεγέθους γωνιακή αλλά προφανώς διαφορετικό σε απόσταση για να εμφανιστεί μεγαλύτερο στην μεγαλύτερη απόσταση του ορίζοντα. Αρκεί να πούμε ότι υπάρχουν πτυχές της την ψευδαίσθηση ότι είναι σύμφωνες με αυτή την αιτιολόγηση και άλλοι που έρχονται σε αντίθεση με αυτό.