Ένας κύριος σύννεφο τύπος (γένος σύννεφο), κυρίως στρωματόμορφα, με τη μορφή μιας γκρι και/ή υπόλευκο στρώμα ή patch, το οποίο σχεδόν πάντα έχει τα σκοτεινά μέρη και είναι nonfibrous (εκτός από virga). Τα στοιχεία είναι tesselated, στρογγυλεμένες, roll σχήμα, κλπ ; μπορεί ή δεν μπορεί να συγχωνευθεί, και συνήθως είναι διατεταγμένα σε ομάδες ομαλή, γραμμές ή κυματισμούς, δίνοντας την εμφάνιση του ένα απλό (ή περιστασιακά ένα σταυρό-πρότυπο) συστήματος κύμα. Αυτά τα στοιχεία είναι γενικά επίπεδος-ολοκληρωμένη, ομαλή, και μεγάλο; παρατηρούνται σε γωνία πάνω από 30° πάνω από τον ορίζοντα, το στοιχείο stratocumulus επιμέρους δακτυλοειδής γωνία μεγαλύτερη από 5°. , Όταν ένα στρώμα είναι συνεχής, αποκαλύπτεται η στοιχειακή δομή στην πραγματική ανακούφιση σε το κάτω από την επιφάνεια. Stratocumulus αποτελείται από μικρών σταγονίδιων ύδατος, μερικές φορές συνοδεύεται από μεγαλύτερη σταγονίδια, μαλακό χαλάζι, και (σπάνια) από νιφάδες χιονιού. Όταν το σύννεφο δεν είναι πολύ παχύ, η corona φαινόμενα διάθλασης και irisation εμφανίζονται. Υπό συνήθεις συνθήκες, οι κρύσταλλοι πάγου είναι πολύ αραιή ακόμη και να δώσει το σύννεφο μια ινώδη πτυχή, ωστόσο, σε πολύ κρύο, κρύσταλλοι πάγου μπορεί να είναι πολλά αρκετό για να παράγουν άφθονα virga, και μερικές φορές ακόμη και halo φαινόμενα. Mamma μπορεί να είναι μια συμπληρωματική χαρακτηριστικό των stratocumulus, οπότε το mammiform προεξοχές μπορεί να αναπτυχθεί στο σημείο όπου φαίνονται να αποκοπούν από το κύριο σύννεφο. Virga μπορεί να αποτελέσει κάτω από το σύννεφο, ιδιαίτερα σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Πτώση σπάνια παρουσιάζεται με stratocumulus. Μορφές stratocumulus συχνά στο σαφή αέρα. Μπορεί να αποτελούν επίσης από την αύξηση της stratus, και από τη μετατροπή συναγωγής ή κυματοειδής και οφιοειδής stratus, ή nimbostratus, με ή χωρίς αλλαγή του ύψους (Sc stratomutatus ή Sc nimbostratomutatus). Stratocumulus είναι ανάλογη με Υψοσρείτης και μορφές απευθείας από το τελευταίο, όταν τα στοιχεία που αυξάνονται σε ένα επαρκές μέγεθος (Sc-altocumulomutatus). Περαιτέρω ύγρανσης, συνοδεύεται από αναταράξεις ή/και τη μεταφορά, ένα ήδη υγρό στρώμα του αέρα κοντά στη βάση του nimbostratus ή ακόμη και υψόστρωμα μπορεί να αποτελέσει το stratocumulus (Sc nimbostratogenitus ή Sc altostratogenitus). Αν η αύξουσα ρεύματα που παράγουν cumulus ή cumulonimbus προσέγγιση ανώτερο στρώμα του ακίνητου αέρα, που επιβραδύνει, και όλα ή ένα μέρος του νέφους-μητέρα τείνει να αποκλίνουν σταδιακά και διέδωσε οριζόντια, συχνά παράγει stratocumulus (Sc cumulogenitus ή Sc cumulonimbogenitus). Α συγκεκριμένη μορφή Sc cumulogenitus, που ονομαζόταν παλαιότερα stratocumulus vesperalis, εμφανίζεται συχνά το βράδυ όταν μειώνεται η Συναγωγή, με αποτέλεσμα τη σταδιακή διασπορά του κορυφές της cumuliform σύννεφα και βάσεις. Δεδομένου ότι η stratocumulus μπορεί να μετατραπεί απευθείας από ή σε Υψοσρείτης, stratus και nimbostratus, όλα τα μεταβατικά στάδια μπορεί να παρατηρηθούν. Από τη σύμβαση, υψοσρείτης αποτελείται από προφανώς μικρότερα στοιχεία (συχνά απλά λόγω του υψομέτρου της υψηλότερο), stratus και nimbostratus δεν δείχνουν τακτική υποδιαιρέσεις ή μορφή κύματος, και έχουν μια πιο ινώδη πτυχή. Όταν βάση των stratocumulus αποδίδεται διάχυτη από την πτώση, το σύννεφο γίνεται nimbostratus. Βλέπε σύννεφο ταξινόμηση.