Een golf van het zee-oppervlak die te steil is voor stabiel is geworden. Golven in water worden hoger en kortere scholende (vandaar steiler) als het water ondieper wordt. Wanneer de steilheid (verhouding tussen de golfhoogte aan golflengte) groter is dan 1/7, de wetten die oppervlak-wave beweging regelen niet langer kan worden voldaan en de top van de Golf is sneller dan het lichaam van de Golf om te vormen van een schuimende witte turbulente massa van water een breker genoemd. Ongeveer, drie soorten breakers kunnen worden onderscheiden, voornamelijk afhankelijk van de gradiënt van de bodem: (a) morsen breakers = (over bijna platte bodem) die vormen een schuimend pad op de kuif en pauze geleidelijk over een aanzienlijke afstand; (b) kelderen breakers (over steile onder verloop) die pieken, krullen met een enorme overhangende massa, en dan breken met een crash; (c) stijgende breakers (over zeer steile onder verlopen) die niet morsen of duik maar schommeling van het strand gezicht. Golven ook pauze in diep water als ze te hoog bouwen terwijl het wordt gegenereerd door de wind, maar deze zijn meestal korte-crested en whitecaps worden genoemd.