In de oceanografie, de voorspelling van de evolutie van de stroom via numerieke bouw van benaderende oplossingen aan de regerende vergelijkingen. Oplossingen worden verkregen door discrete waarden toe te wijzen aan temporele en ruimtelijke derivaten om om te zetten van de regerende differentiaalvergelijkingen in algebraïsche vergelijkingen die kunnen worden opgelost met behulp van computationele methoden. Omdat computationele middelen eindig zijn, geen één techniek is ideaal voor alle toepassingen. Sommige modellen definiëren de vergelijkingen op zeer fijne ruimtelijke intervallen (Zie directe numerieke simulatie). Deze benadering levert oplossingen die zijn erg nauwkeurig, maar dat alleen kleine ruimtelijke regio's beslaan (ruimtelijke schalen van een paar meter, op dit moment). Op het andere uiterste, sommige modellen span hele oceaan bekkens met behulp van grote ruimtelijke intervallen (honderden kilometers). Hier, onderlinge aanpassing van onopgeloste ontwerpresoluties is een cruciale en lastige kwestie (Zie groot eddy simulatie). Vergelijkbaar handel-offs moeten worden gemaakt met betrekking tot tijdelijke oplossingen. Numerieke modellen verschillen ook in de vergelijkingen en de randvoorwaarden die in dienst zijn. Het meest algemene model gebruikte in de oceanografie omvat dynamiek instandhouding via de incompressibele Navier vergelijkingen met de Boussinesq onderlinge aanpassing, massa behoud via de incompressibility toestand, en de vergelijkingen uiten behoud van warmte-energie en zout (bijvoorbeeld Gill 1982). Voor grootschalige toepassingen, de hydrostatische onderlinge aanpassing wordt meestal gemaakt. De verticale coördinaat kan worden de geometrische hoogte, of een handige vervanging zoals dichtheid, druk, logaritme van druk, of potentiële temperatuur. Oppervlak randvoorwaarden in het algemeen express fluxen van momentum, warmte, en zoetwater uit de atmosfeer. Bekken-schaal modellen gebruiken randvoorwaarden die onderlinge aanpassing van de effecten van bodem topografie. Modellen op kleinere schaal meestal geven periodieke voorwaarden op de kant grenzen en een voorwaarde straling energie aan de onderkant. Zie ook kolom model, laag gemengde modellen, gekoppeld model.