Het gebruik van de hydrostatische vergelijking als de verticale vergelijking van beweging, dus impliceert dat de verticale acceleraties klein zijn zonder hen aan nul te beperken. Dit compromis haalt voordeel uit de kleinheid van georganiseerde verticale versnellingen in Cyclonische-schaal ontwerpresoluties terwijl theoretisch voor een realistische verdeling van verticale snelheden, die kan worden berekend op basis van de andere vergelijkingen van een gesloten systeem. Dynamisch, het effect van de quasi-hydrostatic benadering is te elimineren of te filteren uit de hogere frequenties, overeenkomt met de geluidsgolven en bepaalde (maar niet alle) zwaartekracht golven, van de fundamentele vergelijkingen, met behoud van de frequenties die overeenkomen met cyclonische-schaal bewegingen. Aanpassing van de gecombineerd, vaak met de quasigeostrophic, deze veronderstelling is veel gebruikt in theoretisch werk numerieke prognoses is gekoppeld. Een voorbeeld van verschijnselen waaraan het is niet van toepassing is de lee Golf. Voor de bespreking van dit en andere soorten zwaartekracht golven, het is gebruikelijk om te veronderstellen hydrostatisch evenwicht in de basisstappen maar niet in de verstoring. Zie filteren benaderingen.